Rezervat Uvac dnevno poseti i do 1.000 turista čamcima iz kojih se čuje muzika i galama razdraganih gostiju, u toj meri da se obrazovni značaj rezervata zbog koga je otvoren za posete, sveo se na vašar.
Deo meštana u želji da na brzi način dođu do profita smatra da rezervat mora da zadovoljava isključivo njihov interes. A zaštićena područja se proglašavaju ne da bi se zaštitila prirodna dobra već da bi lokalne zajednice razvijale najčešće nekontrolisani „ekoturizam“.
Kad je u pitanju profit zanemaruje se zaštita čak i na zvanično zaštićenim područjima. Nekontrolisani ekoturizam postaje jedna od najvećih pretnji zaštiti prirode i ugroženih vrsta što je najizraženije u najpoznatijem rezervatu prirode Srbije kao i u nacionalnim parkovima.
U zonama stroge zaštite neposredno uz gnezda beloglavih supova bez prisustva čuvarske službe meštani svojim čamcima voze turiste i narušavaju smisao zaštite zbog kojeg je proglašen rezervat prirode.
Monitoring koji su radili stručnjaci Instituta za biološka istraživanja u saradnji sa Fondacijm za zaštitu ptica grabljivica i Specijalnim rezervatom prirode Uvac, pokazao je da su se ptice razbežale sa turističke rute i potražile nepristupačna i udaljena mesta kako bi na miru izvela mladunce.
Zakonom je zabranjeno uznemiravanje strogo zaštićenih vrsta i prilaza gnezdima u periodu izleganja mladunaca što se u rezervatu toleriše pod pritiskom lokalne zajednice.
Rendžeri požrtvovano održavaju rezervat ali njihova ovlašćenja su sužena kada pravila donose turističke organizacije i lokalne zajednice.
