Prije tridesetak godina prvi smo put videli blede i tanke Neptunove prstenove. Danas, zahvaljujući svemirskom teleskopu James Webb (JWST) prvi put ih vidimo nakon obrade snimka u infracrvenom spektru.
Neki od prstenova nisu viđeni još otkako je NASA-ina sonda Voyager 2 poslala prvi fotografski dokaz njihovog postojanja tokom preleta 1989. godine.
Taman i hladan, s vetrovima koji duvaju brzinama većim od brzine zvuka, Neptun je najudaljenija planeta u Sunčevu sistemu. On i njegov komšija Uran poznati su kao “ledeni divovi” jer se njihova unutrašnjost sastoji od težih elemenata, za razliku od gasovitih divova Jupitera i Saturna koji su bogatiji vodonikom i helijumom.
Na novim slikama, Neptun je bele boje, za razliku od tipičnog plavog izgleda koji ima na pogledima snimljenim na vidljivim valnim dužinama svetlosti. To je zato što se gasovitri metan, deo hemijskog sastava planete, ne čini plavim na Webbovoj bliskoj infracrvenoj kameri (NIRCam).
Smešten 30 puta dalje od Sunca nego Zemlja, Neptun se kreće svojom solarnom orbitom u udaljenom, tamnom području spoljnjeg Sunčevog sistema. Na toj je udaljenosti Sunce toliko maleno i slabo da je podne na Neptunu slično slabom sumraku na Zemlji.
Svi želimo da vidimo šta se sve krije u dubokom svemiru i dalekim galaksijama, ali astronomi ne žele da zanemare ni naše neposredno susedstvo. Zato ćemo JWST sve više koristiti i za precizne snimke Marsa, Jupitera, Neptuna i svih drugih planeta i njihovih satelita.
