Amelia Earhart (1897.-?) bila je prva žena koja je tromotornim avionom preletela Atlantski okean. Bilo je to 20. maja 1932. Samo tri godine posle, trebalo joj je 18 sati i 16 minuta da preleti od Havaja do Kalifornije. Zbog svega se toga smatra jednom od najznačajnijih pionirki avijacije.
U majuj 1937. odvažila se da pođe u avanturu koju dotad još nitko nije bio ostvario. Planirala je da preleti Zemlju po dužini ekvatora, nekih 40 hiljada kilometara.
Nakon više međusletanja, 2. jula iz gradića Lae u Papua Novoj Gvineji s navigatorom Fredom Nunanom (1893.-?) poletela je prema ostrvu Hjuland koje se nalazi usred Tihog okeana, na pola puta između Australije i Havaja.
Međutim, tamo nikada nisu sleteli. Nakon nekoliko javljanja preko radija, izgubio im se svaki trag. Ubrzo je usledila dotad najveća akcija potrage u kojoj su učestvovala 64 aviona, kao i osam ratnih brodova. Nakon dve nedelje potraga je obustavljena, a Earhart i Nunan proglašeni su mrtvima. Njihov avion nikada nije pronađen.
Sve do dana današnjeg malo malo pa se javi neki istraživač ili stručnjak koji tvrdi da je rešio misteriju. Osim navedenog projekta Blu Anđel, među zapaženijima bio je i Ričard Janc, profesor antropologije sa Univedrziteeta Tenesi.
On je u martu 2018. izjavio kako kosti pronađene tri godine nakon Amelijinog nestanka na pacifičkom ostrvu Nikumaroro pripadaju upravo njoj, iako su prethodne studije ukazivale na to da one pripadaju muškoj osobi. Dakako, postoje i mnoge teorije zavere, od toga da su njen avion oteli vanzemaljci do toga da je preživela let, promenila identitet i nastavila život u tajnosti.
Novi tragovi?
Poslednjih godina pronađeni su tragovi koji upućuju na to da je Amelijin avion možda pao negdje na udaljenom pacifičkom atolu Nikumaroro i da su avijatičarka i njen navigator možda čak preživeli neko vreme na malom ostrvu dok su čekali spas.
Iako su pokušaji da se locira olupina njenog aviona u vodi pored ostrva dosad bili bezuspešni, 1991. Ričard Gilespi iz The International Group for Historic Aircraft Recovery tamo je otkrio misterioznu metalnu ploču koja je izgledala kao da potiče od aviona .
Iako se činilo da ploča nije deo Amelijine Electre, Gillespi je kasnije utvrdio da bi to zapravo mogla da bude zakrpa koja je stavljena preko jednog od prozora aviona u maju 1937.
Obavljena analiza te aluminijske ploče otkrila do sada neviđena slova i brojeve – kao što su ‘D24’, ‘XRO’ i ‘355’ ili ‘385’ – koji bi mogli dati naznake o tome odakle je ploča došla.
– Pronašli smo nešto što izgleda kao utisnute ili obojene oznake koje bi mogle biti od originalnog proizvođača. Ne znamo što znače, ali to su prve nove informacije ovog otkrića koje su ispitivali razni stručnjaci različitim naučnim tehnikama više od 30 godina – kaže profesor nuklearnog inženjerstva Kenan Unlu s Državnog univerziteta u Pensilvaniji (SAD).
Iako je malo verovatno da će ovo otkriće razrešiti misteriju Ammeljinog nestanka, ono bi moglo pomoći da se potvrdi odakle je ploča došla i da li je korišćena kao zakrpa na avionu.
