Hladan, udaljen i negostoljubiv – ovaj kontinent, čija je površina velika kao SAD i pola Kanade zajedno, predstavlja jednu od najvećih misterija na Zemlji.
Prvi istraživači na ledeni kontinent došli su pre oko 200 godina u potrazi za kitovima, a od tada je Antarktik postao prava riznica spoznaja – od kojih su neke dospele u javnost, a neke ne
Taj najhladniji kontinent na Zemlji, sa prosečnom temperaturom od -55 stepeni Celzijusa, mesto je sa najmanje padavina, ali je izrazito vetrovito – zabeležen je vetar brzine 327 kilometar na čas.
1. Antički grad i civilizacija
Slojevi leda kriju brojne tajne, a navodno su ispod njega na Antarktiku otkrivene ruševine drevnog grada. Cela ekipa kalifornijske televizije 2002. godine je nestala na tom nemilosrdnom kontinentu, podseća hrvatski „Ekspres“.
Iako tela nisu pronađena, iza njih je ostao čudan trag – video-snimak i priča o antičkim ruševinama. Misiju su nakon toga sproveli i američki marinci. Džonatan Grej, arheolog iz organizacije „Vorld edukejšn risrč“ rekao je kako mornarica namerno ne objavljuje pronađeni video-snimak.
Nalazište je oko 160 kilometara zapadno od stanice Vostok, a izvori iz mornarice tvrde kako nije reč o drevnom gradu, već o napuštenoj rupi za snabdevanje. Nedavno je NASA operacija „Ajsbridž“ na Antarktiku otkrila ono za šta neki stručnjaci veruju da je dokaz postojanja drevnog grada, koji se nalazi na dubini od oko 2,3 kilometra ispod leda. Struktura je piramidalnog oblika.
Taj najhladniji kontinent na Zemlji, sa prosečnom temperaturom od -55 stepeni Celzijusa, mesto je sa najmanje padavina, ali je izrazito vetrovito – zabeležen je vetar brzine 327 kilometar na čas.
2. Podzemne baze
Na aplikaciji „Google Earth“ se mogu videti dva velika ulaza, koja se produžuju ispod površine Antarktika i leda u blizini obale. Ruski naučnici sproveli su istraživanje i na ledenom kontinentu su pronašli ostatke onoga što smatraju tajnom nacističkom bazom, koja je izgrađena 1942. godine. Nalazi se na otoku Aleksandra Land, a u njoj su zatekli 500 artefakata, poput municije, spremnika goriva i dokumentacije.
To je, naravno, odmah na noge diglo brojne teoretičare zavera, koji već decenijama tvrde da su nacisti na Arktiku imali tajne baze, u kojima su razvijali supermoćna oružja uz pomoć vanzemaljskih tehnologija i u kojima se posle rata sakrio Adolf Hitler.
Prema jednoj od tih teorija, nacisti su 1938. godine na Antarktik poslali veliki tim sastavljen od naučnika, vojnika i graditelja. Njihovo odredište je bio Kvin Maud Lend, gde su, kaže popularna priča, pronašli ogromnu mrežu toplih podzemnih reka i pećina. U najvećoj od njih nacisti su sagradili „Bazu 211“, poznatu i kao „Novi Berlin“.
Osim naučnika koji su radili na tajnovitom superoružju, tamo su smeštena i brojna tajna društva, sve od Thule do Iluminata. Neki idu toliko daleko da tvrde da je baza i danas u funkciji, a tajna društva u njemu i danas samo čekaju pravi trenutak za uspostavu takozvanog „novog svetskog poretka“.
3. Pad NLO-a
Budući da je kontinent poprilično izolovan, za svakog ko želi biti neopažen je idealno mesto za sletanje. Valentin Degterev tvrdi kako je pronašao neidentifikovani prizemljeni objekat na ledenom kontinentu, i to preko aplikacije „Google Earth“.
Fotografija prikazana na aplikaciji „Google Earth“ prikazuje nešto što izgleda kao četiri tenka. Degterev pretpostavlja da se radi ili o vanzemaljskoj letelici koja je tamo sletela, ili o oborenom NLO-u, kojeg čuvaju četiri tenka.
Na fotografiji ono što bi trebao biti NLO tek malo viri iz leda, a teoretičari zavera tvrde kako je u obliku diska, veličine oko 60 metara.
4. Operacija „Hajdžamp“
Vreme radnje je 1947. godina, a oko 100 brodova nemačke flote i visoki predstavnici SS-a su netragom nestali. Gde su pobegli, sakrili se, šta se sa njima dogodilo? Iste te 1947. godine američki admiral Ričard E. Byrd poveo je oko 4000 vojnika, nosač aviona i podmornice u operaciju „Hajdžamp“, svojevrsnu invaziju na Antarktik.
Nakon dva meseca, operacija je otkazana, navodno zbog brojnih smrti i neljudskih uslova, ali teoretičari zavera smatraju kako je to samo izgovor, jer su vojnici bili dobro pripremljeni i obučeni. Tvrde da je admiral zapravo naišao na jak otpor nacističkih „letećih tanjira“.
Najviše polemika izazvala je izjava admirala čileanskim novinama, u kojoj je on upozorio da bi SAD trebalo da uvedu mere zaštite protiv mogućnosti invazije neprijateljskih letelica koje dolaze iz polarnih regija.
Admiral je objasnio da ne želi nikoga da uplaši, već da je to okrutna realnost – da u slučaju novog rata SAD može biti napadnuta od strane letelica koje lete sa jednog, ili sa oba pola.
„Moram upozoriti moje sugrađane – da je došao kraj vremenu kada smo mogli imati utočište u svojoj izolaciji, jer smo smatrali da smo na sigurnoj udaljenosti od opasnosti, zbog okeana koji nas okružuju i zbog geografske udaljenosti – da su polovi garancija naše sigurnosti“, rekao je tada Byrd.
